عطایش را به لقایش بخشیدیم!

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین

امام علي(ع) درباره یاد مرگ و آمادگی برای آن می فرماید: «بسيار به ياد مرگ باش و به ياد آنچه به سوى آن مى روى و پس از مرگ در آن قرار مى گيرى به گونه اى كه هرگاه مرگ به سراغ تو آيد تو خود را [از هر نظر] آماده ساخته و دامن همت را در برابر آن به كمر بسته باشى، نكند ناگهان بر تو وارد شود و مغلوبت سازد»

پ. ن؛
هر وقت توی زندگی با مشکلی روبه رو میشم، هر وقت شرایط خاصی پیش میاد، هر وقت بی عدالتی، ناحقی، ظلمی در حقم میشه، هر وقت کسی ازم خواسته ای داره، هر وقت دنیا زده میشم یادی از رفتن میکنم!
به خودم میگم؛ احسان فاصله بودن و نبودن تو یک لحظه س، فاصله قدرت داشتن و نداشتنت، فاصله مال و اموال داشتن و نداشتن، فاصله تاثیری گذاریت در دنیا و تاثیر نداشتنت یک لحظه س!
پس بی خیال، بگذر و به راهت ادامه بده با توکل به خدای مهربان عالم.
هر وقت کسی چیزی ازم میخواد، کمکی بخواد، خدا رو شکر میکنم که خدا به من این توانایی رو داده که مشکلی رو از این بندش برطرف کنم.
هر وقت احساس کنم دلبسته مادیات دنیا شدم که هیچ چیزش متعلق به ما نیست، تبر بر میدارم و این طناب دلبستگی رو پاره میکنم و خودمو رها میکنم...
خدایا توفیق جبران حق الناس هایی که به گردنمون هست رو نصیبمون کن، یا ارحم الراحمین...
در پناه حق.